Pęd układu punktów materialnych
Zdefiniowaliśmy pęd punktu materialnego jako iloczyn jego masy \( m \) i jego prędkości \( {\bf v} \). Poznaliśmy też, drugą zasadę dynamiki Newtona w postaci
Jeżeli jednak zamiast pojedynczego punktu mamy do czynienia z układem, o stałej masie \( M \), złożonym z \( n \) punktów materialnych o masach \( m_1 \), ......, \( m_{n} \) oraz prędkościach \( {\bf v}_{1} \), ..., \( {\bf v}_{n} \) to układ jako całość będzie miał całkowity pęd \( {\bf P} \) będący sumą wektorową pędów poszczególnych punktów
Porównując tę zależność z równaniem Ruch środka masy-( 2 ) otrzymujemy zależność
Prawo 1: Całkowity pęd układu
Zgodnie z równaniem Ruch środka masy-( 3 )
więc druga zasada dynamiki Newtona dla układu punktów materialnych przyjmuje postać
Ponownie widzimy, że nawet ciała materialne będące układami złożonymi z dużej liczby punktów materialnych możemy w pewnych sytuacjach traktować jako pojedynczy punkt materialny. Tym punktem jest środek masy.
Z równania ( 5 ) wynika, że gdy wypadkowa siła zewnętrzna równa jest zeru \( {\bf F}_{zew}=0 \), to dla układu o stałej masie, środek masy pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym, przy czym poszczególne punkty układu mogą poruszać się po różnych torach.
To stwierdzenie wprowadza nas w zasadę zachowania pędu Zasada zachowania pędu.